Kahırkapı

Sevgili kokakola, seni çok seviyorum biliyorsun ama keşke elini her halta atmasan.

Üniversite şenliği/rockncoke/onelove kırması garip bir şeydi dün gittiğim Hıdırellez Şenlikleri. Bitmek bilmeyen kupon sırası, akabinde yemek sırası, saat 9'da yiyecek olarak sadece lokma-baklava ve kuruyemiş kalması, birmilyon kişilik yerde bardak birayla yürümeye çalışmak, kalabalık, itiş kakış, kokakola dilek duvarı, fenalık. Giderayak karşımıza çıkan roman abiler de olmasa hayatımın en manasız anlarını geçirmiş olacaktım, direkten döndüm.

Herşeye kulp takmak gibi olmasın ama, "internetten gönderilen dilekler de ağaca takıldı" nedir artık?